Stworzyliśmy Fundację No Border, ponieważ sprzeciwiamy się skazywaniu Uchodźców i Migrantów na cierpienia, jakich doświadczają na polsko-białoruskiej granicy. Naocznie obserwujemy toczący się tu kryzys humanitarny. Wiedza o tym, że został on intencjonalnie spowodowany przez reżim Aleksandra Łukaszenki, nie zwalnia nas z poczucia odpowiedzialności za los Migrantów. Ukrywają się oni w przygranicznych lasach, bo państwo polskie odmawia im możliwości ubiegania się o ochronę międzynarodową, jaka im się prawnie należy zgodnie z Konwencją Genewską i wieloma aktami międzynarodowego prawa humanitarnego.

Nie zgadzamy się na instytucjonalną przemoc, jaka panuje po obu stronach granicy. Widzieliśmy nie raz ledwo trzymających się na nogach Uchodźców, skutych kajdankami z rękami do tyłu. Wywożeni są z powrotem na granicę i przepychani przez rozcięte zasieki. Relacje Migrantów i mieszkańców trzykilometrowej strefy zamkniętej są przejmujące.

Nie zgadzamy się na przyjęte przez państwo polskie procedury push back. Powodują one wyłapywanie ludzi i brutalne przepychanie ich na drugą stronę granicy. Uważamy, że jest to skrajnie niehumanitarne działanie, powodujące cierpienie i traumy.

Sądzimy, że demokratyczna Polska powinna zapewnić ludziom, którzy znaleźli się w pułapce Łukaszenki, opiekę w postaci zorganizowanego obozu dla Uchodźców, gdzie można byłoby przyjąć ich wnioski o azyl zgodnie z europejskim prawem. Byłoby to nieporównanie tańsze niż wprowadzone na Podlasiu rozwiązania siłowe i działania militarne. Nie mamy wątpliwości, że brutalna i droga operacja służb mundurowych powinna zostać wstrzymana w tej formie, w jakiej jest prowadzona.